Η προστατίτιδα είναι μία από τις πιο συνηθισμένες ουρολογικές ασθένειες στους άνδρες. Είναι γενικά αποδεκτό ότι μετά από 30 χρόνια, το 30%των ανδρών υποφέρουν από την προστατίτιδα, μετά από 40 - 40%, μετά από 50 - 50%, κλπ. Την ίδια στιγμή, η πραγματική επίπτωση είναι πολύ υψηλότερη από την καταχωρημένη, αυτό εξηγείται από τα χαρακτηριστικά της διάγνωσης και της πιθανότητας της πορείας της νόσου σε κρυμμένη μορφή.
Ο αδένας του προστάτη είναι ένα μικρό αδενικό όργανο σώματος που βρίσκεται σε μια μικρή λεκάνη κάτω από την ουροδόχο κύστη, που καλύπτει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας (ουρήθρα). Ο αδένας του προστάτη παράγει ένα μυστικό που, αναμειγνύοντας με υγρό σπόρου, διατηρεί τη δραστηριότητα του σπερματοζωαρίων και την αντοχή τους σε διάφορες δυσμενείς συνθήκες.
Με την προστατίτιδα, προκύπτουν πολλά προβλήματα με ούρηση, η λίμπιντο μειώνεται και η στυτική λειτουργία διαταράσσεται. Το πιο λυπηρό είναι ότι, ελλείψει αρμόδιας θεραπείας, περίπου το 40% των ασθενών απειλούνται με αυτό ή αυτή τη μορφή υπογονιμότητας, αφού ο σίδηρος του προστάτη δεν μπορεί πλέον να παράγει επαρκή ποσότητα ποιοτικού μυστικού για να εξασφαλίσει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τέτοια συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν όχι μόνο με την προστατίτιδα, αλλά και με το αδενώμα του προστάτη και τον καρκίνο.
Τις αιτίες της προστατίτιδας
Υπάρχουν 4 κύριες μορφές προστατίτιδας: οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, μη βακτηριακή προστατίτιδα και προστατίνη.
Σε άτομα ηλικίας κάτω των 35 ετών, η ασθένεια συνήθως προχωρά με τη μορφή οξείας βακτηριακής προστατίτιδας. Η βακτηριακή προστατίτιδα ονομάζεται όταν υπάρχει εργαστηριακή επιβεβαίωση της παρουσίας μόλυνσης. Τις περισσότερες φορές, αποδεικνύεται ότι είναι η Χλαμύδια, η τριχομονή, η γαρνσνελία ή η γονόρροια. Η μόλυνση εισέρχεται στον αδένα του προστάτη από την ουρήθρα, την ουροδόχο κύστη, το ορθό, μέσω του αίματος και των λεμφικών αγγείας της λεκάνης. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η λοίμωξη είναι στρωματοποιημένη σε υπάρχουσες διαταραχές στη δομή του ιστού του προστάτη και της κυκλοφορίας του αίματος σε αυτό. Με μη βακτηριακή προστατίτιδα, τα βακτήρια δεν μπορούν να απομονωθούν, αν και αυτό δεν αποκλείει την παρουσία τους.
Σε ηλικιωμένους ασθενείς, οι χρόνιες μορφές της νόσου διαγιγνώσκονται συχνότερα. Το Prostatodiniey ονομάζεται παρουσία μιας κλινικής εικόνας της προστατίτιδας, της σφράγισης του ιστού του προστάτη χωρίς σημάδια της φλεγμονής του.
Καρφίτσες της προστατίτιδας
Τα συμπτώματα της προστατίτιδας μπορούν να χωριστούν σε 3 ομάδες:
- Διαταραχές από τη συσκευή ούρων (συχνή και οδυνηρή ούρηση, αίσθηση ελλιπούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης), πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα.
- διαταραχές της σεξουαλικής λειτουργίας (πόνος κατά μήκος της ουρήθρας και στο ορθό κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης, της αδύναμης στύσης, της πρόωρης εκσπερμάτισης, της απώλειας οργασμού κλπ.).
- Αυξημένη ανησυχία και νευρικότητα ενός ανθρώπου, λόγω του καθορισμού της προσοχής των ασθενών στην κατάστασή τους.
Η οξεία προστατίτιδα αρχίζει συνήθως με αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 39-40 ° C με θερμότητα και ρίγη. Η ούρηση είναι δύσκολη και οδυνηρή. Το οίδημα του προστάτη προστάτη αναπτύσσεται, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει οξεία καθυστέρηση στην ούρηση.
Η χρόνια προστατίτιδα προχωράει πιο ήρεμα, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί μια επιδείνωση με δυσμενείς παράγοντες. Ίσως ασυμπτωματική πορεία.
Επιπλοκές
Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας, η προστατίτιδα μπορεί να προκαλέσει τις ακόλουθες επιπλοκές:
- Η μετάβαση της οξείας προστατίτιδας σε χρόνια,
- απόφραξη της ουροδόχου κύστης με οξεία κατακράτηση ούρων, η οποία απαιτεί χειρουργική θεραπεία,
- Η ανάπτυξη αρσενικής στειρότητας,
- Στεγασία και ουλές της ουρήθρας,
- Επαναλαμβανόμενη κυστίτιδα,
- πυελονεφρίτιδα και άλλη βλάβη στα νεφρά,
- Ένα απόστημα (υπεροχή) ενός προστάτη που απαιτεί χειρουργική παρέμβαση,
- σήψη - μια επιπλοκή που απειλεί τη ζωή, αναπτύσσεται συχνότερα σε άτομα με μειωμένη ανοσία (ασθενείς με διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια).
Τι μπορείτε να κάνετε
Εάν βρείτε τα συμπτώματα που περιγράφηκαν παραπάνω, προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με έναν ουρολόγο το συντομότερο δυνατό.
Τι μπορεί να κάνει ένας γιατρός
Το σύγχρονο οπλοστάσιο της διάγνωσης των ασθενειών του προστάτη είναι πολύ ευρύ.
Ο γιατρός θα συνταγογραφήσει μια βακτηριολογική εξέταση των ούρων και την έκκριση του αδένα του προστάτη. Για να διευκρινιστεί ο εντοπισμός της λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος, πραγματοποιείται μελέτη διαφορετικών τμημάτων ούρων. Επιπλέον, η υποχρεωτική διαγνωστική μέθοδος είναι μια εξέταση δακτύλων του αδένα του προστάτη. Αυτή η διαδικασία δεν είναι πολύ ευχάριστη, αλλά πολύ ενημερωτική. Ο γιατρός μπορεί να σας κατευθύνει σε μια υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη και των πυελικών οργάνων. Εάν είναι απαραίτητο, υπολογισμένη ή μαγνητική πυρηνική τομογραφία, η κυστεοσκόπηση, η ουρογραφία και η μελέτη των ενζύμων του προστάτη συνταγογραφούνται.
Κατά τη διάγνωση, ο γιατρός σας θα πρέπει να αποκλείσει την παρουσία καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη και καρκίνου του προστάτη. Για να ανακουφίσετε γρήγορα τον πόνο στην οξεία προστατίτιδα, τα αναλγητικά και τα ζεστά λουτρά.
Η βακτηριακή προστατίτιδα απαιτεί αναγκαστικά τη συνταγή αντιβιοτικών, η επιλογή των οποίων εκτελείται σύμφωνα με τα αποτελέσματα της βακτηριολογικής σποράς των εκκρίσεων σε θρεπτικά μέσα και τον προσδιορισμό της ευαισθησίας του παθογόνου στα χημειοθεραπεία.
Η νεοπροστατική προστατίτιδα αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Πρόληψη της προστατίτιδας
Μην επιτρέπετε την υποθερμία του σώματος, μην καθίσετε σε κρύα αντικείμενα. Παρατηρήστε μια διατροφική διατροφή (αποκλεισμός αλκοόλ, πικάντικης, τηγανισμένης και κονσερβοποιημένης τροφής). Η τακτική σεξουαλική ζωή είναι επίσης ένας τρόπος πρόληψης της προστατίτιδας (αφού ένας από τους προκλητικούς παράγοντες είναι η στασιμότητα του σπέρματος και οι συχνές στύσεις χωρίς επακόλουθη εκσπερμάτιση). Η πρόληψη των σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών δεν είναι λιγότερο σημαντική.
Στην ενηλικίωση, κάθε άνθρωπος πρέπει να υποβληθεί σε τακτική (μία φορά το χρόνο) εξέταση από ουρολόγο. Μετά την προστατίτιδα, τα προληπτικά μαθήματα θεραπείας εξωτερικών ασθενών είναι λιγότερο συχνά από 2 φορές το χρόνο για ένα μήνα και μία πορεία θεραπείας με σανατόριο.